Kokosowe szaszłyki

Z porannej drzemki wyrwał mnie dźwięk otwieranej lodówki. Szybko podbiegłem do kuchni, ale nikogo już tam nie było. Postanowiłem podążać za muzyką. Uchyliłem drzwi i ujrzałem moją panią siedzącą przy pianinie. Nie czekając długo wskoczyłem na jej kolana, przytuliłem się do włosów i zasnąłem.

- Chodź kotku do kuchni - powiedziała Klementyna.
- Do lodówki? Nie trzeba mnie długo namawiać - miałknąłem przeciągając się i ruszyłem w stronę świątyni.
Na stole zobaczyłem bliżej nieznany mi obiekt w kształcie dużego kłębka włóczki. Postanowiłem troszeczkę się pobawić, zrzuciłem na podłogę i zacząłem turlać.
- Jakie to twarde, włochate i nieprzyjemnie drapie w pyszczek - mruknałem.
- Oj kocie, czy ty musisz bawić się wszystkim  co zobaczysz? To jest kokos i zapewniam cię, że nie służy do zabawy - odparła Klementynka, zabrała moją zabawkę i uderzyła w nią młotkiem.
- Kokos? To coś do jedzenia? Daj trochę! - miałknąłem szczęśliwy.
- Biorę udział w zabawie carvingowej u Danutki i muszę zrobić coś z użyciem kokosa, będą to szaszłyki na słodko. Uwielbiam kokosy i wszystko, co jest z nimi związane. - powiedziała i zabrała się do pracy.
Wyjęła wykałaczki i masę innych składników, niestety wśród nich nie było kiełbaski ani innego mięska. Trochę się rozczarowałem ale nadal z zaciekawieniem obserwowałem panienkę. Wśród produktów był oczywiście cały kokos, kawałki czekolady, suszone i świeże owoce oraz biszkopty. Zaczęła nadziewać składniki na wykałaczki i odkładać do miseczki. Później roztopiła czekoladę i zamoczyła kawałki świeżego kokosa.
- Wygląda smakowicie, ale i tak wolę kurczaczka - mruknąłem i poszedłem bawić się z cieniem.